Vegan en een miskraam
15 mei 2023
Wanneer je een kinderwens hebt is er niets fijner dan een positieve zwangerschapstest in handen hebben. Je kunt tegenwoordig van alles meten van het vrouwelijk lichaam. Je cyclus aan de hand van je temperatuur of via een app peilen. Je ovulatie aan de hand van je temperatuur of een ovulatietest. Maar zodra je die positieve zwangerschapstest in handen hebt, moet erop vertrouwen dat jouw lichaam precies weet wat het moet doen tijdens een zwangerschap. Een succesvolle zwangerschap ontzettend fijn is, maar het kan ook (spontaan) afgebroken worden. Het overkwam mij in 2022 twee keer. Lees hieronder mijn persoonlijke verhaal: vegan en een miskraam.
Altijd op de hoogte van de vegan aanbiedingen en nieuwste producten?
Vegan en een miskraam
Laat ik voorop stellen dat miskraam vaker voorkomt dan je verwacht. Toen ik met mijn omgeving deelde dat ik een miskraam had, bleken veel meer vrouwen dit meegemaakt te hebben. Dit verbaasde me, omdat er zo ontzettend weinig over gesproken wordt. Ik begrijp dat het niet iets leuks en luchtigs is om op een verjaardag te vertellen, maar ook op social media lijkt er een taboe te heersen op het hebben van een miskraam.
Hoe het begon
In het voorjaar van 2022 spraken mijn vriend en ik naar elkaar uit, dat nu we een huis hadden gekocht met oog op de toekomst, we onze kinderwens in vervulling wilde laten gaan. Sinds het verwijderen van mijn spiraal (2021) heb ik regelmatige menstruatiecyclus. Ik als biologiedocent, weet precies hoe de cyclus in elkaar steekt, dus dit moest wel goed komen. Na wat ‘mislukte’ pogingen en de drukte van de verhuizing voor de deur leek het me handig mijn ovulatie bij te houden. Begin augustus gaf de ovulatietest, netjes op de 14e dag van de cyclus, aan dat er een eicel vrij was gekomen. Diezelfde cyclus hadden we dan ook een positieve zwangerschapstest in handen.
Opgelucht en blij dat de ovulatietest betrouwbaar is en mijn lichaam dus de juiste hoeveelheid hormonen aanmaakt om dat te meten. Ik voelde me goed. Had nergens last van en slikte al sinds het voorjaar foliumzuur. We waren ontzettend blij en dankbaar dat we zo snel al een positieve zwangerschapstest is handen hadden.
De eerste positieve zwangerschapstest
Een bloeding
Zo’n drie weken later voordat ik naar bed ging ontdekte ik wat bloed in mijn onderbroek. Vriend en vijand google, vertelde me dat het kan voorkomen dat er tijdens de innesteling van het vruchtje bloed vrij kan komen. Gerustgesteld ging ik slapen. De volgende ochtend werd, gepaard met veel slijm, het bloeden heviger. Ik had lichte buikkrampen, maar niet pijnlijk. Ik belde de verloskundige, die me uitnodigde om een inwendige echo te maken. Zoals we al dachten, bleek mijn lichaam het vruchtje afgestoten te hebben en mijn baarmoeder leeg te zijn.
Erg verdrietig, maar tegelijkertijd ook magisch. Blijkbaar kan mijn lichaam bepalen of het vruchtje wel of niet gezond was. Voor mij een teken dat mijn lichaam goed werkt en die keuze kan maken. Hoe gek het ook klinkt, we waren blij dat we niet zelf deze keuze hoefde te maken. Aangezien ik vrij snel zwanger was geworden, achtten we de kans groot dat het snel nog eens zou gebeuren. Maar eerst ontzwangeren en weer een cyclus terug krijgen.
De echo waarop geen vruchtje meer te zien is.
De tweede positieve test
M’n cyclus leek niet op gang te komen. Ik raakte teleurgesteld in m’n lichaam, maar wist tegelijk ook dat ik m’n lichaam de tijd moest geven om te herstellen. In november hadden we onverwachts de tweede positieve zwangerschapstest in handen. Beduust en heel voorzichtig hebben we ernaar gekeken, met in ons hoofd de miskraam van afgelopen september.
We durfde niet zo uitbundig blij te zijn, zoals bij de eerste positieve test. Ik werd angstig en bang voor een nieuwe miskraam. Durfde de trap niet meer (hard) op te lopen, want stel dat die bewegingen de innesteling zou verstoren. Ik stopte met sporten, want ik wilde mijn lichaam alle rust en ruimte geven om het eerste trimester goed door te komen. Bij ieder toilet bezoek keek ik angstig naar het toiletpapier en was opgelucht als deze niet rood of roze bleek te zijn.
Ik was alles behalve relaxt zwanger. De angst overheerste …
De tweede positieve zwangerstest in ons nieuwe huis
Een tweede miskraam, wat een opluchting
Een paar weken later constateerde ik ’s middags wat bloed. Omdat het bij een klein beetje bleef en stopte dacht ik: dit is zo’n innestelingsbloeding. De volgende dag was het raak. Ik bleef maar bloeden, proppen slijm en ik wist meteen. Dit is weer een miskraam. Hoe gek het ook klinkt, maar ik was ontzettend opgelucht! Ik heb zelfs een dansje door de kamer gemaakt, omdat ik eindelijk niet meer angstig hoefde te zijn. We hebben er ook een traantje om gelaten en zijn ook zeker enorm verdrietig geweest.
Ik kon zonder angst naar het toilet, ik kon weer sporten en alles waarvan ik dacht dat het de innesteling of groei in de weg zou zitten. Tegelijkertijd was het een enorme eyeopener. Mocht ik ooit weer zwanger raken dan wil ik me nooit mee zo angstig voelen.
Na de opluchting kwam er een sterk gevoel van onrecht in mij naar boven. Waarom kon ik niet zwanger worden/blijven, maar andere vrouwen die bijvoorbeeld alcoholist zijn, veel roken, drugs gebruiken of zwaar overgewicht hebben wel zwanger worden? Ik vond het oneerlijk, wat is er mis met mijn lichaam waarom ik dit niet kan?
Een voedingsstoffen tekort?
Ik begon te twijfelen aan mijn eigen lichaam. Zou er iets mis zijn? Is er iets mis met mijn baarmoeder? Kom ik voedingsstoffen tekort doordat ik vegan eet? Ik besloot een afspraak te maken met de huisarts en dit te bespreken. Daar werd ik doorgestuurd naar een gynaecoloog om mijn baarmoeder te laten onderzoeken. De gynaecoloog zag niets vreemds. Niets leek een succesvolle zwangerschap in de weg te staan.
Zouden er dan essentiële voedingsstoffen ontbreken die een succesvolle zwangerschap in de weg zouden staan? Ik liet een bloedonderzoek doen naar alles wat er maar te meten viel aan vitamines en mineralen. Maar ook hieruit bleek dat ik helemaal gezond was en geen tekorten had. Sterker nog, mijn bloedwaarden waren op sommige fronten zelfs beter dan die van vleeseters.
We werden naar huis gestuurd met de woorden: ‘je bent nog jong en nog geen jaar bezig. Zwanger worden lukt je, nu nog zwanger blijven. Mocht het over een half jaar nog niet gelukt zijn, neem dan opnieuw contact op.’
Ontzwangeren en de derde positieve test
Het advies luidde opnieuw: zes weken ontzwangeren, een cyclus ertussen laten en dan weer opnieuw proberen. Ik moest m’n lichaam/baarmoeder en eierstokken wat rust gunnen om daarna opnieuw een poging te wagen.
Oké, ik moet eerlijk toegeven dat we ons niet helemaal aan het advies hebben gehouden. Ik dacht, wie niet waagt wie niet wint. De eerst volgende positieve ovultietest hebben we niet aan ons voorbij laten gaan. En zo hadden we in januari 2023 de derde positieve zwangerschapstest in handen.
Hoe dit eerste trimester (eerste 12 weken verloopt) lees je in de volgende blog.
De derde positieve zwangerschapstest op mijn verjaardag
Meer lezen na vegan en een miskraam?
Ik schreef ook een blog over vegan en een kinderwens hebben. Hoe ik worstel(de) met de gedachten van klimaatproblematiek en duurzaamheid.
Disclaimer: dit is mijn persoonlijke verhaal. Iedereen kan een miskraam anders beleven. Er is geen goed of fout. Door open te zijn over mijn miskraam hoop ik een taboe te doorbreken dat we er meer over mogen praten. Hoe gek het ook klinkt, het hoort er nou eenmaal bij.
